ადამიანის უფლებათა ცენტრის ადვოკატების დახმარებით ნარკოტიკულ დანაშაულზე მსჯავრდებულ პირებს სასამართლომ წლები დაუკლო

2012 წლის 25 მაისს მიღებული საქართველოს კანონი „ნარკოტიკული საშუალებების, ფსიქოტროპული ნივთიერებების, პრეკურსორებისა  და ნარკოლოგიური დახმარების შესახებ“  საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 260-ე მუხლის II ნაწილით მსჯავრდებული პირებს საშუალებას აძლევს, შუამდგომლობით მიმართონ თბილისის სააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატას ახლად გამოვლენილ გარემოებათა გამო განაჩენის გადასინჯვის მოთხოვნით. მოცემული კანონი ამსუბუქებს მათ სისხლისსამართლებრივ პასუხისმგებლობას იმ ქმედებისათვის, რომლის ჩადენისთვისაც გადასასინჯი განაჩენით მსჯავრი დაედოთ.

კერძოდ, ძალადაკარგულად გამოცხადებული კანონის („ნარკოტიკული საშუალებების, ფსიქოტროპული ნივთიერებების, პრეკურსორებისა და ნარკოლოგიური დახმარების შესახებ“ საქართველოს 2002 წლის 5 დეკემბრის კანონი (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე #33, 23.12.2001, მუხ. 162), და „უკანონო მფლობელობიდან ან ბრუნვიდან ამოღებული ნარკოტიკული საშუალებებისა და ფსიქოტროპული ნივთიერებების მცირე, დიდი და განსაკუთრებით დიდი ოდენობების ნუსხის“ დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს პარლამენტის 2003 წლის 23 ივლისის #2557-რს დადგენილების (საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე #82, 6.08.2003, მუხ. 727)  მიხედვით, მსჯავრდებულის საქმეზე ამოღებული ნარკოტიკული საშუალება „ჰეროინი“ მიეკუთვნებოდა დიდი ოდენობით ნარკოტიკულ საშუალებას („უკანონო მფლობელობიდან ან ბრუნვიდან ამოღებული ნარკოტიკული საშუალებებისა და ფსიქოტროპული ნივთიერებების მცირე, დიდი და განსაკუთრებით დიდი ოდენობების ნუსხის“ შენიშვნები 2 „ა“ პუნქტი); ხოლო ახალი კანონით „ნარკოტიკული საშუალებების, ფსიქოტროპული ნივთიერებების, პრეკურსორებისა  და ნარკოლოგიური დახმარების შესახებ“ შენიშვნების პირველი მუხლის „ა.ა“ ქვეპუნქტის მიხედვით ითვლება სისხლის სამართლის პასუხისმგებლობის საწყის ოდენობად.

სამწუხაროდ, კანონის ამ ცვლილებისა და გასაჩივრების საშუალების შესახებ დღეს ბევრი მსჯავრდებულისთვის არაფერია ცნობილი.

საქართველოს სისხლის სამართლის საპროცესო კოდექსის 310-ე მუხლის „ვ“ ქვეპუნქტის გათვალისწინებით, თუ ახალი კანონი ამსუბუქებს სისხლისსამართლებრივ პასუხისმგებლობას იმ ქმედებისათვის, რომლის ჩადენისთვისაც პირს გადასასინჯი განაჩენით მსჯავრი დაედო, ახლად გამოვლენილ გარემოებათა გამო განაჩენის გადასინჯვის საფუძველია და სისხლის სამართლის კოდექსის მე-3 მუხლის I და II ნაწილების თანახმად,  კანონს აქვს უკუძალა, ხოლო სასჯელი, რომელსაც მსჯავრდებული იხდის ამ კონკრეტული დანაშაულისთვის  უნდა შემცირდეს ახალი სისხლის სამართლის კანონის სანქციის ფარგლებში. 

ადამიანის უფლებათა ცენტრის ადვოკატების დახმარებით, ნარკოტიკულ დანაშაულზე მსჯავრდებულ რამდენიმე პირს თბილისის სააპელაციო სასამართლოს სისხლის სამართლის საქმეთა პალატამ თავისუფლების აღკვეთის წლები დაუკლო. ადამიანის უფლებათა ცენტრი ურჩევს მსგავსი კატეგორიის პატიმრებს, ისარგებლონ კანონით გათვალისწინებული უფლებით და მიიღონ შეღავათი.

Humanrights.ge